Sophie: een minuut niet geknuffeld is een minuut niet geleefd
Onze Sophie is gevonden nabij een snelweg, daar is ze waarschijnlijk ontsnapt aan verdrinking of ophanging. Sophie is een rashond (een Rattenero) maar qua karakter niet in de wieg gelegd om, zoals het ras normaliter moet doen, te jagen op ratten enzo. Een voorbijganger die haar vond bracht haar naar het asiel in IBI en vanuit daar kwam ze via ALAS terecht bij gastmoeder Corrina. Ik was samen met Ruurd op slag verliefd op deze vrolijke dreumes.
Ze is nu een half jaar bij ons en ontpopt zich tot de meest liefhebbende en gezellige ‘diva’ die ik ken. Iedere minuut niet geknuffeld is er voor haar één niet geleefd. Ze wil het liefst de hele dag samen zijn, is dol op de auto en luistert prima waar we ook zijn. Ze loopt meestal los en huppelt gezellig overal mee naar toe. Ze is ook weleens té sociaal en loopt ongevraagd bij alle buren naar binnen om ze te begroeten en zodra de buren aan komen rijden na hun werk springt ze zelfs bij ze in de auto.
Het is fantastisch om deel te zijn van de ontplooiing die plaatsvindt nadat dat je zo’n pup adopteert. Vanaf de eerste dag was haar verlatingsangst, een logische aandoening, merkbaar. Maar met wat geduld en oefening gaat het steeds makkelijker. Ze kan prima een paar uur alleen thuis zijn, leert graag trucjes, ontwikkelt haar eigen doen en laten in huis. De eerste maand heb ik wel een trui voor haar moeten kopen, ze had nog nooit temperaturen onder nul meegemaakt en was niet van plan zomaar naar buiten te gaan. Hilarisch. Ons clowntje maakt ons elke dag weer blij.
Onze dank aan ALAS is groot dat ze met Sophie zo’n goede match gemaakt hebben die ook past bij onze situatie en karakters. Bij het paspoort van Soof zat ook een fantastische brief van het asiel waarin ze beschreven hoe erg ze haar zouden missen, omdat het zo’n lief beestje is.
Meer Verhalen van adoptanten
